Waarom voelen zoveel mensen zich eenzaam, ook als ze niet alleen zijn?
Eenzaamheid is een stille epidemie. Steeds meer mensen geven aan zich eenzaam te voelen, zelfs als ze dagelijks mensen om zich heen hebben. Hoe kan dat? En belangrijker nog: wat kun je doen om weer echte verbinding te ervaren?
Eenzaamheid is een stille epidemie. Steeds meer mensen voelen zich sociaal geïsoleerd, depressief, of simpelweg losgekoppeld van betekenisvolle relaties, terwijl ze zich omringen met collega’s, familie of buren.
Mijn tante zit niet achter het raam met een breiwerkje. Ze speelt geen bingo. Ze is 68, digitaal vaardig, draagt felrode lipstick en heeft een abonnement op De Correspondent. En toch, iedere keer dat we haar níet uitnodigen voor een familie-etentje, lijkt het alsof we haar langzaam de afgrond in duwen.
“Ze is toch alleen?” zegt mijn moeder dan, terwijl ze een extra stoel bijschuift.
“Ze vindt het vast fijn om erbij te zijn.”
“Ze zegt toch nooit nee.”
En daar zit ze dan, tussen de dampende ovenschotels en het gesprek over wie er nu weer glutenvrij is, licht glimlachend, glazen bijvullend.
Maar ik zie het. Die kleine aarzeling als iemand haar vraagt hoe het met haar gaat. De snelle ‘goed hoor’, die klinkt als een lege kamer.
Eenzaamheid is geen gebrek aan mensen om je heen. Het is het ontbreken van échte verbinding, van gezien worden zoals je bent.
Mijn tante is niet alleen, maar ze voelt zich wel zo.
Tussen de appjes van de buurtapp, de digitale yogasessies en de kooravond op donderdag is er geen moment waarop iemand écht luistert. Geen gesprek dat verder gaat dan “druk hè?” of “jij redt je wel”.
En toch is het taboe. Zeggen dat je je eenzaam voelt klinkt als falen.
Als zwakte. Als ondankbaarheid.
Dus maken we grapjes.
Over hoe de buurman z’n kerstboom al op heeft staan in november.
Over hoe tante altijd te veel wijn meeneemt.
We lachen, en zij lacht mee.
En niemand vraagt: voel jij je eigenlijk weleens alleen?
Alleen, maar niet vergeten
In het e-book Alleen, maar niet vergeten delen we verhalen en reflecties over deze vaak onzichtbare strijd. We bieden praktische oefeningen, zachte vragen en vooral een ander perspectief:
➡️ Hoe maak je weer echt contact?
➡️ Hoe blijf je trouw aan jezelf zonder je terug te trekken?
➡️ En wat kun jij doen voor die ander, zonder op te gaan in reddergedrag?
Want soms zit iemand in een volle kamer, en voelt zich nog steeds verlaten.
📘 Binnenkort te koop